Premenstrueel distress (PMD)

Als een vrouw met PND-klachten blijft doorlopen en niet behandeld wordt, geneest de PND uiteindelijk deels vanzelf. Het kan echter wel een jaar of langer duren voordat de klachten beginnen af te nemen. PND gaat - of PND nu wel of niet behandeld wordt - langzaam over in PMD (premenstrueel distress). PMD noemt men ook wel de staart (uitloper) van de postnatale depressie. PMD is een overgangsvorm van PND naar PMS.

Als de vrouw na de geboorte van de baby PND gehad heeft, kan zij ook na jaren nog geholpen worden.

Zoekt de vrouw geen hulp dan is de kans aanwezig dat zij tot aan de overgang met deze klachten zit.

Bij PMD voelt de vrouw zich in de eerste week na het begin van de menstruatie redelijk goed. De rest van de cyclus zal zij meer klachten dan bij PND hebben, die variëren van matig tot hevig, totdat de menstruatie weer komt.

Vóór de menstruatie wordt meestal de gevoeligheid van het zenuwstelsel wat vergroot. Zonder dat dat opgemerkt wordt, is de vrouw vaak snel geïrriteerd: ze is feller, agressiever, meer kort door de bocht, labieler, neerslachtiger, huileriger, vermoeider, de concentratie vermindert en ze is depressiever. Zelfs de reactiesnelheid kan verminderen. Doordat de vrouw labieler is voor de menstruatie kan zij haar angsten veel minder de baas.

Als de menstruatie éénmaal voorbij is, voelen de meeste vrouwen zich een stuk beter. In sommige gevallen sukkelen de klachten de eerste paar dagen van de menstruatie wat door. Daarna ebben de klachten weer weg en kan de vrouw een redelijk goede week hebben.

PMD kan net als PND en PMS goed met hormonen en vitamine B6 behandeld worden.