Premenstruele spanning (PMS) ook wel het premenstrueel syndroom genoemd.

Iedere vrouw kan tijdens haar vruchtbare jaren last van PMS krijgen. Dit kan zelfs in de puberteit al ontstaan en wordt dan vaak niet herkend maar aan puberaal gedrag geweten. Het stellen van de diagnose PMS hangt niet af van de vele symptomen die een vrouw heeft, maar van het tijdstip waarop deze symptomen zich in relatie tot de menstruele cyclus voordoen. Het is heel belangrijk om de juiste definitie van het premenstrueel syndroom weer te geven, mede omdat deze term vaak onduidelijk is of in een verkeerde context gebruikt wordt. Niet iedere vrouw die weleens chagrijnig is, heeft PMS.

PMS kan men definiëren als de aanwezigheid van een reeks symptomen, die met de regelmaat van de klok in dezelfde fase van de menstruele cyclus (tijdens de premenstruele periode en gedurende de eerste dagen van de menstruatie) terugkeert.

Hieronder een opsomming van de meest voorkomende lichamelijke- en emotionele symptomen van premenstruele spanning (PMS)

Lichamelijke symptomen:

• Vermoeidheid
• Algeheel gevoel van malaise
• Opgezet gevoel in de onderbuik
• Opgezette enkels en gewrichten
• Pijnlijke gewrichten
• Maagkrampen
• Misselijkheid
• Gewichtstoename, het lichaam houdt 1/2 tot 3 liter vocht vast
• Zomaar blauwe plekken
• Hoofdpijn (meer dan normaal)
• Gevoelige borsten
• Concentratieverlies
• Coördinatiegebrek (onhandigheid)
• Migraine
• Eetbuien
• Verspreide en plaatselijke pijn (rugpijn)
• Duizeligheid, flauwtes
• Onscherp zien
• Geringe werkprestaties
• Sociale activiteiten mijden
• Verlaagde efficiëntie
• Teveel pillen slikken
• Huidafwijkingen
• Transpireren (ook vaak 's nachts)
• Pijnlijke onderrug
• Contactlenzen irriteren meer
• Te laag bloedsuiker (hypoglykemie)
• Opvliegers

Emotionele symptomen:

• Depressiviteit
• Prikkelbaar
• Angst
• Onzekerheid
• Labiliteit
• Verminderde geslachtsdrift (libidoverlies)
• Agressie
• Rusteloosheid
• Spanning
• Stemmingwisselingen

Er zijn verschillende redenen om hulp te zoeken.

PMS komt in meerdere mate voor bij 47 % van alle vrouwen in de vruchtbare jaren, dus vanaf de eerste menstruatie tot aan de overgang. In het verleden is aangetoond (Haspels en Van Keep), dat PMS vaak wordt veroorzaakt door een te lage progesteronspiegel tijdens de bewuste periode in de menstruele cyclus door een verstoring in het evenwicht tussen de oestrogeen- en de progesteronspiegels. Als dit het geval is, moet het progesteronniveau in het bloed verhoogd worden. PMS wordt cyclisch hormonaal behandeld.